Gdy ciałem zaczyna rządzić cukier, Światowy dzień cukrzycy

      Dzisiejszy temat także dotyczy urody, chociaż pozornie wydaje się, że mocno od niego odbiega, ponieważ dotyczy zdrowia. Zdrowia, które jest podstawowym warunkiem zachowania urody. Może się wydawać, że uroda to tematy związane z wszelkiego rodzaju mazidłami czy kosmetykami do makijażu, ale to jednak nie wszystko. Podstawą urody niestety jest zdrowie. Kiedy brakuje zdrowia ciężko zapanować nad zachowaniem urody. Dlaczego o tym dziś piszę? Nie myślcie, że blogerek kosmetycznych nie dotyczy ten problem. Każdy/a w swoim otoczeniu, jeśli nie wśród najbliższych osób zna osobę chorą na cukrzycę. Ponieważ cukrzyca jest bardzo groźna dla naszego organizmu, a ilość zachorowań ciągle wzrasta, co zaburza nasze życie nazwano ją chorobą społeczną, a powikłania potrafią być straszne, co można zobaczyć na przykład TU.

Dlatego też dzień 14 listopada ustanowiono jako Światowy Dzień Cukrzycy. W tym właśnie dniu w 1891r. urodził się Frederick Banting, który wraz z Charlesem Bestem odkrył insulinę, która służy do leczenia cukrzycy. Od momentu jej rozpoznania, leczenie trwa całe życie i tylko dobrze prowadzone oraz samodyscyplina chorego są warunkiem utrzymania pełnej sprawności życiowej i zadowolenia z życia. Dziś postaram się w skrócie przedstawić tą panoszącą się w świecie chorobę i uświadomić, jak można jej zapobiegać oraz jak nie dopuścić do jej powikłań.

źródło

Cukrzyca jest to choroba metaboliczna, polegająca na upośledzeniu gospodarki węglowodanowej, spowodowanej uszkodzeniem komórek trzustkowych, które w efekcie nie nadążają za wytwarzaniem odpowiedniej ilości insuliny, która jest niezbędna do utrzymania metabolizmu glukozy w organizmie. Jak wiemy, glukoza jest głównym dostarczycielem energii w naszym organizmie, dlatego zaburzenia w jej metabolizmie dają różne następstwa w całym organizmie. Są dwa typy cukrzycy.

źródło

TYP I, czyli cukrzyca pierwotna, insulinozależna, występuje najczęściej w dzieciństwie, a także w wieku młodzieńczym. 

Zaburzenia gospodarki węglowodanowej można wychwycić testami laboratoryjnymi, określanymi stanem nietolerancji glukozy lub po prostu cukrzycą utajoną. Poza dietą ograniczającą cukry, stan ten nie wymaga leczenia lekami przeciwcukrzycowymi. Istotną rolę odgrywają czynniki genetyczne oraz nabyte mechanizmy immunologiczne (wywoływane m.in. zakażeniami wirusowymi), ukierunkowane na niszczenie znajdujących się wyspach trzustkowych komórek beta wytwarzających insulinę.

TYP II - czyli cukrzyca wieku dojrzałego, insulinoniezależna. Najczęstsza postać tej choroby, stanowiąca ok. 80-90% wszystkich przypadków jej występowania. Chorują na nią głównie dorośli po 40 roku życia. Sprzyja ona przewlekłym, trudno gojącym, się nawracającym stanom zakaźnym (ropnym).

Do ryzyka zachorowań tego typu zalicza się wiek, także czynniki genetyczne, a także otyłość, nowotwór trzustki, stany zapalne, marskość wątroby czy związki chemiczne, które powodują, że czynność komórek wytwarzających insulinę zostaje zaburzona.

OBJAWY:

Cukromocz - nadmiar niezmetabolizowanej glukozy gromadzi się również w innych płynach, oraz w przestrzeni międzykomórkowej. Zjawisko to nazywamy glikozurią.

W przypadku niedoboru insuliny i braku możliwości wykorzystania glukozy jako źródła energii dochodzi do nadmiernego rozkładu tłuszczów i zwiększenia stężenia produktów ich przemiany w postaci szkodliwych związków chemicznych, zwanych ciałami ketonowymi. Wspomniany nadmiar ciał ketonowych powoduje zakwaszenie organizmu (tzw. kwasicę cukrzycową) oraz wpływa niekorzystnie (toksycznie) na ośrodkowy układ nerwowy. Podczas analizy moczu stwierdza się wówczas obecność w nim acetonu jako wyraz kwasicy oraz nadmiaru ciał ketonowych w organizmie.

Duże pragnienie (dochodzi do wypicia nawet kilkunastu litrów napojów na dobę) oraz znaczne zwiększenie dobowej objętości wydalanego moczu. Organizm w czymś musi rozpuścić w nie wykorzystaną glukozę, a następnie wydalić na zewnątrz w postaci wielomoczu. Przy ograniczeniu więc podaży płynów w cukrzycy dochodzi do odwodnienia tkanek organizmu i ubytku masy ciała.

Zły wpływ na śródbłonki naczyń krwionośnych, co sprzyja szybszemu rozwojowi zmian miażdżycowych oraz zaburzeniom w ukrwieniu różnych tkanek i narządów.

Postępująca utrata masy ciała i odwodnienie, postępujące osłabienie, obniżona odporność organizmu w postaci nawracających infekcji i zmian ropnych skóry, szybko postępujące upośledzenie wzroku, dokuczliwy świąd w ujściu cewki moczowej, także w okolicach narządów płciowych. 

Z powodu zaawansowanych zmian naczyniowych i neurologicznych u pacjentów z cukrzycą, szczególnie w wieku starszym, możemy zaobserwować zaburzenia ukrwienia (uczucie oziębienia stóp), bóle kurczowe łydek przy chodzeniu oraz zaburzenia czucia powierzchniowego kończyn dolnych, tzw. dwufazowe oddawanie moczu oraz osłabienie erekcji i potencji u mężczyzn.

Wynikiem postępujących zmian naczyniowych w kłębuszkach nerkowych jest rozwijająca się z biegiem lat niewydolność przesączania nerek. Wysoka temperatura, zakażenia, zabiegi operacyjne lub inne urazy zazwyczaj nasilają omawiane zaburzenia gospodarki węglowodanowej. Jako wyraz pogłębiających się zaburzeń biochemicznych występują też nudności, wymioty, bóle brzucha, senność, czasami nawet śpiączka. 

źródło

Zdiagnozować cukrzycę może tylko lekarz na podstawie potwierdzonych objawów m.in.: wysokie stężenie glukozy we krwi, cukier w moczu. Jeżeli chodzi o kwasicę moczu można wykazać również ciała ketonowe, takie jak np. aceton.

Warunkiem udanego leczenia cukrzycy typu 2 są: wdrożenie planu zdrowego żywienia, zwiększenie aktywności fizycznej, kontrolowanie masy ciała, samokontrola glikemii za pomocą glukometru i przyjmowanie leków przeciwcukrzycowych w razie potrzeby. Aby umożliwić wyrównanie stężenia glukozy we krwi u osób z cukrzycą typu 2, dostępnych jest wiele leków w postaci tabletek lub zastrzyków, w tym insulina stosowana w razie potrzeby. 

ZAPOBIEGANIE

Zapobieganie cukrzycy zwłaszcza przy predyspozycjach genetyczno - rodzinnych nie jest może proste, ale możliwe. Wystarczy tylko wykazać samokontrolę. 

źródło

wyeliminować z diety dużą ilość węglowodanów, szczególnie w wieku średnim, także podeszłym,

u osób mających predyspozycje genetyczne cukrzycy, unikać okoliczności, które mogą ją powodować (np. otyłość. zatrucia alkoholem, urazy mechaniczne zwłaszcza brzucha, choroby wątroby),

przeciwdziałać urazom psychicznym,

unikać nadmiernego stosowania kortykosteroidoterapii, difenylohydantoiny oraz preparatów moczopędnych z grupy tiazydów, które mogą przyspieszać ujawnienie utajonej uprzednio cukrzycy,

uprawiać aktywność fizyczną, najlepiej systematycznie - zapobiega to również otyłości.

Źródło.

PIERWSZA POMOC W CUKRZYCY

źródło

Poziom glukozy możemy zbadać sobie sami stosując glukometr. Niewielki, lekki aparacik, który bez problemu można ze sobą zabrać czy to w torebce, czy nawet w dalszą podróż. Nie jest to trudne, natomiast glukometry wraz z zestawem do pomiaru poziomu glukozy dostępne są nie tylko do sprzedaży w aptekach, dostępne są także bezpłatnie w zakładach opieki zdrowotnej, gdzie na podstawie wywiadu z lekarzem można taki sprzęt otrzymać. Korzystanie z glukometra, mimo że wygląda na nieco skomplikowane, jest bardzo proste i na pewno każdy jest w stanie nauczyć się obsługiwać. W skład takiego zestawu zawsze wchodzi też bardzo prosta i zrozumiała dla każdego instrukcja.

Oprócz etui z glukometrem znajdziemy tu nakłuwacz do glukometru, lancety jednorazowe, a także paski do badań poziomu glukozy.  Znajdziemy również dzienniczek badań pomiarów oraz przydatne, bardzo prosto opisane instrukcje. Wbrew pozorom, zapoznanie się z takim sprzętem nie jest trudne, wymaga tylko chwili uwagi.

Umieszczamy jednorazowy lancet w nakłuwaczu, ustawiając przy tym odpowiednią dla kłutego miejsca głębokość wkłucia. Do otworu w dolnej części glukometru według oznaczonego miejsca wsuwamy jednorazowy pasek. 

Kiedy na ekraniku glukometra pokaże się znaczek przedstawiający pulsującą kroplę, nakłuwamy opuszkę palca, a następnie przykładamy wystającą końcówkę paska pionowo (nie pod kątem!) do miejsca nakłucia, tak żeby jego żółte okienko było całkowicie zapełnione próbką krwi. Glukometr wtedy zacznie odliczać 5 sekund, po których odczytamy wynik swojego badania. Po zakończeniu badania zgodnie z zasadami epidemiologicznymi (zagrożenie wzw typu B lub C, HIV) usuwamy paski z glukometra.

Zanim przystąpimy do badania, za pomocą specjalnie dołączonego paska możemy wprowadzić do glukometru własne ustawienia dotyczące daty, godziny, określonego czasu badania np. na czczo, po posiłku, po insulinie, po aktywności fizycznej. 

Prawidłowy wynik poziomu glukozy:

Na czczo - 70 - 11mg/dl

Dwie godziny po posiłku < 140mg/dl

Mój wynik jest po słodkiej Nescafe, dlatego nie ma powodów do niepokoju. Bywa jednak, że czuję się gorzej z powodu zbyt niskiego poziomu cukru i wtedy powinnam mieć przy sobie jakiegoś cukierka, które przy moim apetycie powinny mieć zęby i pazury, bo jestem słodyczożercą. Staram się jednak mimo wszystko dbać o swoją dietę, figurę i aktywność fizyczną. Zapobiegacie cukrzycy? Jak to u Was wygląda? 

Dużo zdrówka! :)

*Współpraca barterowa