Wpływ zaburzeń trawiennych na skórę

           Dbając o własną urodę od rana do wieczora nie zawsze pamiętamy, że kluczem do zdrowej cery jest zdrowe trawienie. Jeśli chodzi o wszelkie zaburzenia trawienne, to właśnie skóra jest drugim narządem manifestującym wszelkie objawy nietolerancji. Często zdarza się, że zmiany skórne pojawiają się jako pierwsze, dopiero po pewnym upływie czasu pojawiają się dolegliwości ze strony układu pokarmowego. Jak to wygląda? Zapraszam Was do dalszej części mojego posta, gdzie znajdziecie kilka przykładów.

Proces trawienia jest długi i skomplikowany, bierze w nim udział wiele organów wewnętrznych i narządów, których praca przyczynia się do prawidłowego funkcjonowania naszego organizmu. Procesy te przebiegają etapowo, dlatego jeśli pojawią się jakieś zaburzenia, możemy odczuwać problemy z trawieniem. Aby to zrozumieć, warto nam poznać cały ten proces.

Jama ustna - to w niej odbywa się pierwszy etap trawienia. To tu pokarm jest rozdrabniany, mieszany ze śliną, następnie przełykany. Kiedy sobie tak rozgrywamy nasz kąsek, pobudzone receptory smakowe, prowokują intensywne wydzielanie śliny, soku żołądkowego i trzustkowego, przez co przewód pokarmowy przygotowuje się do trawienia.

Przełyk - transportuje połknięty pokarm, kierując go do żołądka i uniemożliwia jego cofanie.

Żołądek - pod wpływem rytmicznych skurczów i rozkurczów przeprowadza przez dalszy etap trawienia. Tu pod wpływem kwasów solnych dochodzi do wyjałowienia  pokarmu. Następuje trawienie białek, cukrów przez amylazę ślinową, zaczyna się trawienie tłuszczów przez lipazę żołądkową.

Jelito cienkie - jest wysłane kosmkami, które wchłaniając strawiony pokarm wraz ze wszystkimi wartościami odżywczymi, przekazują je do naczyń limfatycznych i krwionośnych.

Wątroba - produkuje żółć niezbędną do trawienia tłuszczów i usuwa toksyczne produkty przemiany materii i szkodliwe związki.

Trzustka - wytwarza sok trzustkowy zawierający enzymy trawiące białka, tu wytwarzają się hormony regulujące gospodarkę węglowodanową.

Jelito grube - przeprowadza ostatni etap trawienia, gdzie w końcowym odcinku ma miejce formowania kału. Tutaj następuje wchłanianie zwrotne, wody elektrolitów, witamin, tu produkowana jest witamina K i niektóre witaminy B. Niewykorzystane resztki pokarmu przesuwane są w kierunku odbytu.

Kiedy wszystko przebiega prawidłowo, o skórę nie trzeba się niepokoić. Gorzej jest, jeśli coś z trawieniem poszło nie tak. Skóra jest drugim narządem co do częstości manifestacji nietolerancji pokarmowej, a uporczywe objawy mogą występować nawet do kilkunastu lat. Zmiany skórne mogą przybrać różną postać. Pojawić się może suchość i świąd skóry, trądzik, pokrzywka, nierzadko atopowe zapalenie skóry, egzema, a także łuszczyca. Mogą wystąpić też bardziej uporczywe zmiany.

Coraz częściej mamy problem z występowaniem nietolerancji pokarmowych. Objawiają się one zaburzeniami pracy układu pokarmowego, ale bywają też utajone. Objawy z pozoru niezwiązane z układem trawiennym potwierdzają, jak bardzo ten układ ma wpływ na działanie innych organów. Skóra jest najlepszym przykładem występowania utajonych nietolerancji pokarmowych. Najczęstszym objawem jest pojawienie się zmian w postaci krostek, grudek czy niewielkich ranek. Są one bardzo często mylone są z trądzikiem i jego różnymi odmianami. Podobnie jest z występowaniem suchości skóry. 

Choroby zapalne jelit, zapalenie trzustki mogą przyczynić się do upośledzenia wchłaniania pokarmów, następnie złego wchłaniania witamin i minerałów. Osoba taka może ulec nawet odwodnieniu, co objawia się suchością skóry, natomiast pękające kąciki ust, wypadanie włosów, łatwe powstawanie siniaków mogą wynikać z niedoborów składników odżywczych, witamin lub minerałów.

Zaburzenia pracy wątroby spowodować mogą uporczywy świąd, co powoduje drapanie skóry, w jego następstwie przeczosy na ciele, oraz tzw.lakierowane paznokcie. Może pojawić się żółtawo - pomarańczowe zabarwienie skóry i śluzówek, a także pojawienie się przebarwień.

Z chorobami wątroby takimi jak pierwotna marskość żółciowa oraz WZW C powiązany być może też liszaj płaski charakteryzujący się obecnością sinoczerwonych, wielobocznych grudek o gładkiej, połyskującej powierzchni z mlecznobiałą siateczką na wierzchu. Grudki te nie mają tendencji do zlewania się ze sobą, lokalizują się typowo w okolicach nadgarstków i stawów skokowych, a także grzbietów rąk i stóp. Zmiany w 50% dotyczą także błony śluzowej jamy ustnej, gdzie wykwity zlokalizowane są na wewnętrznej stronie policzków wzdłuż linii zgryzu i mają charakter białawych pasm i smug.

W przypadku wirusowego zapalenia wątroby typu C często może dojść do plamicy, gdzie oprócz plam pojawiają się także wyniosłe ponad powierzchnię skóry grudki krwotoczne i pęcherze zlokalizowane najczęściej na dystalnych częściach kończyn dolnych.

Marskości wątroby może towarzyszyć również takie objawy jak rumień dłoniowy, gwiaździste teleangiektazje na szyi oraz górnej części klatki piersiowej.

Martwicy trzustki towarzyszyć może powstawanie bolesnych i niebolesnych guzków, początkowo pojawiających się na kończynach, a następnie na tułowiu i pośladkach. Ulegają spontanicznemu ograniczeniu z wytworzeniem białawego wysięku, goją się z pozostawieniem blizny i przebarwienia.

Choroby jelit przyczyniają się do powstawania na skórze różnego rodzaju wykwitów na skórze jak na przykład: grudki, krostki, pęcherzyki, owrzodzenia lub guzki. Część tych zmian jest bardzo charakterystyczna dla niektórych chorób, dlatego warto zrobić sobie badania.

Chorobie Leśniowskiego-Crohna oraz przy wrzodziejącym zapaleniu jelita grubego towarzyszą rumień guzowaty i rzadka choroba: piodermia zgorzelinowa. Przy czym rumień guzowaty to tkliwe czerwonobrunatne guzy zapalne o średnicy 1-5 cm, zlokalizowane w większości przypadków na przedniej powierzchni podudzi lub rzadziej na przedramionach.

Wśród osób dotkniętych chorobami jelit może pojawić się łuszczyca pospolita uznawana za chorobę pochodzenia immunologicznego. Typowymi objawami są rumieniowe grudki i tarczki pokryte warstwą łuski, które najczęściej występują na łokciach, kolanach oraz okolicy lędźwiowo-krzyżowej. W początkowym okresie zmiany skórne mają charakter rumieniowy, z przemijającym zaczerwienieniem skóry twarzy. W dalszym etapie pojawiają się wykwity grudkowe i krostkowe. Zmiany lokalizują się w środkowej części twarzy (nos, policzki, czoło).

Zakażenia przewodu pokarmowego

Na przykład zakażenie bakterią Helicobacter pylori będącej przyczyną stanów zapalnych błony śluzowej żołądka i dwunastnicy, kojarzy się często z trądzikiem różowatym, który może współistnieć z zakażeniem tą bakterią.

Jelitowe infekcje bakteryjne powodowane przez drobnoustroje, takie jak: Salmonella, Shigella, Yersinia czy Campylobacter mogą być przyczyną wystąpienia wspomnianego już rumienia guzowatego czy piodermii zgorzelinowej.

Zakażenia pasożytnicze jelit - obecna w jelitach lamblia, owsik, glista, tasiemiec uzbrojony czy tasiemiec nieuzbrojony mogą  wywołać charakterystyczne bąble pokrzywkowe (pokrzywka przewlekła) lub być przyczyną innych skórnych odczynów alergicznych o przewlekłym i nawrotowym przebiegu. Zmianom skórnym często w tych przypadkach towarzyszy uporczywy świąd. Dla owsicy charakterystyczne są zmiany rumieniowe okolicy okołoodbytniczej z licznymi przeczosami, zmiany te często ulegają wtórnym nadkażeniom bakteryjnym. Dla włośnicy z kolei charakterystyczne są obrzęki powiek i pigmentacje wokółoczodołowe

Trądzik różowaty charakteryzuje się powstawaniem zmian grudkowo-krostkowych na rumieniowym tle w obrębie twarzy i szyi, głównie u kobiet w wieku okołomenopauzalnym. Związek pomiędzy trądzikiem różowatym a tą infekcją jest wciąż niejasny i nie ma na to pewnych dowodów. Niemniej u części pacjentów trądzik ustępuje po wyleczeniu tej infekcji.

Opryszczkowate zapalenie skóry, zwane inaczej chorobą Duhringa, należące do pęcherzowych chorób autoimmunologicznych może pojawić się w chorobie trzewnej. Pojawiają się rumienie, pęcherze, pęcherzyki, grudki, krosty, a nawet bąble pokrzywkowe występujące głównie w obrębie powierzchni wyprostnych ciała: łokcie, kolana, kark, ramiona i pośladki. Cechą charakterystyczną schorzenia, oprócz polimorfizmu wykwitów skórnych, jest intensywny, uporczywy świąd i pieczenie zajętych okolic skóry.

Chorobie nowotworowej żołądka towarzyszyć może rogowacenie ciemne dłoni, oraz nagły wysiew licznych brodawek łojotokowych, z towarzyszącym świądem. Rogowacenie ciemne objawiab się brodawkowatym, symetrycznym przerostem skóry z towarzyszącym świądem. Zmiany lokalizują się w zgięciach i fałdach skórnych, czasami na powiekach i wargach.

To tylko kilka przykładów, ale być może się Wam przydadzą. Nie jestem wszystkowiedząca, wiadomości zaczerpnęłam trochę ze szkoły, trochę z mądrych źródeł, dlatego w razie pytań proszę kierować się do wujka Google'a. Od siebie mogę tylko dodać, to co sami widzicie. Warto dbać o swój układ trawienny, inaczej nawet najlepsza pielęgnacja skóry niewiele pomoże.

Pozdrowienia! 🌞