Kolejny rok mojego bloga, i co dalej?

          Chociaż ta dziewiąta już rocznica przypada dopiero na jutro, a przypomniało mi się dziś, dlatego póki pamiętam, coś na ten temat napiszę. Nie robię z tego wielkiego wydarzenia, nie będzie orkiestry i szampana, ale kilka słów dla poprawności politycznej i pamięci dla mojego bloga się należy. 

Nie będę tu się rozpisywać o sukcesach, nie jest to blog warty milionów, chociaż poświęciłam tu mnóstwo czasu i ciągle poświęcam swoje oczy, ale na pewno jest to kącik mojego relaksu, dlatego pisać nie przestanę. Nie przestanę, chociaż często widzę, że mnóstwo moich ulubionych blogów przeniosło się na Instagramie czy na YouTube, to jednak ja czuję się tu najlepiej. Na You Tube nie oszukujmy się, nie każdego da się słuchać, mój głos na przykład działał by na Was usypiająco. Dłuższe rozmowy mnie męczą, a co dopiero monologi do kamery. Instagram jest fajny, jednak to dla mnie rozrywka na czas podróży, kiedy nikt przez ramię nie zagląda. Lubię zajrzeć i zobaczyć, co nowego, ale Instagram traktuję raczej jako domek letniskowy niż swoje mieszkanie. Jeszcze rzadziej zaglądam na fanpage bloga, a od kiedy Facebook mi zablokował dostęp do poprzedniego konta, ucina zasięgi, życząc sobie opłat, już nie traktuję go tak poważnie. Takie przypadki raczej zniechęcają niż zachęcają, dlatego nie będę wkładała w niego tyle energii.

Mojego bloga nie omijały też wpadki jak jakieś dzikie współprace, które dały mi trochę do myślenia. Nie znajdziecie już tych postów, zostały wykasowane, jestem też bardziej wybredna w kierunku współprac.  Jeszcze pewnie długo będą nas irytować firmy widma, które bawią się w "pojawiam się i znikam", dlatego też nie będę zwracać uwagi na ich produkty. Jeszcze pewnie nie raz będę musiała zapanować nad tym chaosem, ale z czasem na pewno to wszystko ogarnę. 

Mimo, że jest wojna i tak samo jak większość to bardzo mocno przeżywam, nie będę jej mieszać do swojego bloga. Uważam, że każdy powinien robić, to co lubi, czy potrafi najlepiej. Nigdy nie traktowałam umartwiania się jako sposób solidaryzowania się z innymi, uważam że w tym przypadku należy jak najbardziej zadbać też o swoje zdrowie zarówno fizyczne, jak psychiczne. Na ograniczanie się zawsze znajdzie się czas,  ja chcę ze swojego życia czerpać jak najwięcej, wycisnąć każdy dzień jak cytrynę. Życie codzienne jak i jego niech  stresy niech idą swoją drogą, blog ma być moim zaczarowanym ogrodem, Narnią, przybytkiem SPA i czego jeszcze tam chcecie. Chcę po prostu, żeby był miejscem relaksu dla każdego, wystarczy że smutne wiadomości mamy w telewizji oraz na innych stronach Internetu 

Nieważne jak te bezduszne algorytmy postąpią z moimi zasięgania, ile firm pójdzie sobie w długą, a ile razy ja tak zrobię, będzie mi bardzo miło, kiedy zamiast ze swoimi rówieśnikami podążać na kółko różańcowe, jak chcieliby niektórzy, będę mogła i Wam dostarczać to, czego wypatrujecie. 

Dziękuję za to, że jesteście! 😍🥰☀️

*Zdjęcie pochodzi ze strony Pexels